Historia

Czas mityczny

Mystys stworzył świat świętym zawołaniem „Arr Illa Onnum Uii!”. Pierwsi bogowie wyłonili się w wyniku zamknięcia czasu w Kole Czasu. Jako pierwsza powstała bogini Nita i jej święty księżyc — magiczne, promieniujące Lilit, zwane Jądrem Światów, wokół którego zaczął kręcić się Calivan.

Bogini Iselia światłem swego słońca ożywiła Strażników Żywołów. Na Calivanie narodziło się życie. Pierwotne Demony chciały jednak rozerwać Koło Czasu. Śmierć jednego z nich, Antephona, przyczyniła się do powstania księżyca oraz wyłonienia się bogini śmierci — Merii. Powstali pomniejsi bogowie. Herenzen — strażnik wrót astralnych — upadł w pychę. Złamał zasadę nieingerencji i zszedł na ziemię. Za nim podążyli inni bogowie, chcąc go powstrzymać. Powstały rasy i kościoły, nastąpiły bunty przeciw bogom i eksterminacje. Ostatecznie promieniowanie Lilit zmieniło Herenzena w popiół i przywróciło równowagę.

Powstała Gwiazda Równowagi — zakon derwiszy ustanowiony przez Nitę. Skonstruowali oni prewencyjne urządzenie zdolne zabijać bogów, zwane Smokiem Nity.

Nastały nowe reguły i porządki. Świat rozwijał się w dobrobycie, wszedł w Złoty Wiek i rozwinął zaawansowane technologie — również w domenie mechamagii. Wszystko jednak zostało zniszczone i zapomniane, kiedy Kryttis i Pierwotne Demony przybyły na ziemię i rozpętały piekło zwane Szkarłatem. Kontynenty zniknęły pod wodą, a wyłoniły się inne. Powodzie, trzęsienia ziemi, magiczne kataklizmy i nieumarłe armie zdziesiątkowały ludzkość, wpędzając cywilizacje w ciemne wieki. Urwały się międzykontynentalne kontakty i świat znowu zmalał do wąskiego skrawka terenu - kolebki ludzkości zwanej Starym Światem. O dawnych osiągnięciach świadczyło wiele artefaktów, ruin i ksiąg, jednak nie udało się już w pełni odtworzyć utraconej wiedzy.

Czas historyczny

Krąg Mystisae, przekształcony później w Kolegium Arcymagów, starał się zebrać resztki dawnej wiedzy i technologii. Ustanowił nowy globalny ład i zakazał nekromancji. Czuwając nad światem, wprowadził kalendarz, walutę oraz spisał pierwsze kroniki. Założył też pierwszy po czasach Szkarłatu magiczny uniwersytet.

Bractwo Lyannitów zostało powołane przez Arcymagów by niszczyć zło i herezję, a dowodziła nim Lyanne. Wokół Kolegium rozwinęła się kultura i imperium Ylfe, korzystając z mocy żywego kamienia, phnareena. Bóg Phneen jednak zginął i kamień umarł, a imperium popadło w ruinę. Lyanne została wyniesiona do rangi bogini, by go zastąpić. Elficką kulturę Ylfe wyparli ludzcy Toledowie. Jednym z sukcesów Bractwa było odkrycie larwy Sancraala i zamknięcie jej w astralnym więzieniu.

Powstała Kuźnia Umysłów — krasnoludzka organizacja inżynierów i podległa jej tzw. Złota Sieć handlarzy starożytnościami. Bodźcem do jej narodzin było ustabilizowanie się świata i dostrzeżenie na nowo potencjału dawnej technologii. Małe wojenki i konflikty targały nowymi cywilizacjami, Torgasi przybyli z wysp południa na półwysep Belzhen, za to utracili swe siedziby w Górach Chrzacich na rzecz krasnoludów, niziołków i goblinów. Na dalekim południu ludzie wyparli skorplingi i rozkwitła kultura Andurii.

Historia najnowsza

Czarna Gwardia wykorzystała nekromancję i toczone od lat lokalne wojenki w Toledain, by przejąć władzę w dolinie. Ich przywódca, nekromanta Xaal, został jednak pokonany. Gwardia uciekła i wydawało się, że ponownie nastał pokój.

Z czasem okazało się jednak, że niedobitki Gwardii przetrwały i zorganizowały się wokół nowego cel — uwolnienia uwięzionego przed wiekami boga chaosu, Sancraala. Ich sprzymierzeńcem została Burza Piaskowa — anduriańska gildia złodziei.

Po długich zmaganiach Barto, przywódca Czarnej Gwardii, osiągnął swój cel — Sancraal był wolny. W Dolinę Dziesięciu Jezior uderzył meteoryt, tworząc Otchłań.

Słynny Rdzawy Kamień, czyli wielki meteoryt, przyniósł ze sobą chmury halucynogennego, nie zawsze widocznego pyłu — tzw. sankry. Po świecie rozpanoszyły się zbudowane z niego iluzoryczne postaci zwane dziwami, a ludzi na jakiś czas ogarnęły koszmary i pomieszanie zmysłów. Dotknęło to zwłaszcza silnie umagicznionych, jak np. kulturę Ylfe, czego skutki trwają do dziś.

Rozpadły się struktury społeczne, wybuchła anarchia, a po całym świecie w większym lub mniejszym stopniu przetoczyła się fala buntu przeciw dawnej arystokracji zwana Szmaragdową Rewolucją. W niektórych rejonach (tych odległych od miejsca zdarzenia, jak Anduria, Matta czy Norska) utrzymano władzę, ale generalnie Rewolucja pozbawiła możnych wszelakich dóbr i wpływów, a na ulicach zapanowała walka o przetrwanie.

Kryzys spotęgowały jeszcze rzesze uchodźców, uciekających przed rozlewającym się z krateru Rdzawym Odmętem. Pieniądz w wielu miejscach świata tak bardzo stracił na znaczeniu, że ludzie odmawiali przyjmowania zapłaty inaczej niż w naturze. Zawalone kopalnie, wysyp zmutowanych bestii, zerwane umowy, kontakty i szlaki handlowe, rzesze bandytów i buntowników na gościńcach, a także nieustanne wewnętrzne konflikty i podziały - to tylko największe problemy, z jakimi boryka się cywilizowany świat.

Na każdą cywilizację Upadek wpłynął nieco inaczej, ale generalnie dla zwykłego zjadacza chleba oznaczał on ogromny wzrost niepewności. Dotyczyła ona zarówno jedzenia, podstawowych dóbr i surowców jak i, co nawet gorsze, możliwości ochrony ze strony silnej ręki prawa oraz poczucia fizycznego bezpieczeństwa w surowym, pełnym dziwów i głodnych bandytów świecie. Do tego niektórzy uznali zgubny wpływ sankry na ludzkie umysły za całkiem zabawny, opracowując oparte na niej używki, np. słynny paj. Z czasem w zakamarkach społeczeństwa narodziła się również sekta wyznawców Sancraala, zwana Rdzą.

Malachitowy Zakon został założony przez eldriońskich magów na wschodzie, aby zatrzymać rozprzestrzenianie się Otchłani, a także uratować kulturę Ylfe, której przedstawiciele żyjący w symbiozie z lasami Tinii po Upadku i zmutowaniu tegoż lasu postradali rozumy. Resztą świata też zawładnęły konflikty — krasnoludy zaczęły walczyć z goblinami, w Andurii wybuchła wojna domowa, zaś Torgasi wyruszyli w bój z Sancraalem.