Torgasi

Kultura Torgaska jest jedną z najdawniejszych i najbardziej konserwatywnych w Calivanie. Jej kolebką są Góry na zachód od Andurii, zwane Grzebieniem Torgaskim.

Torgasi

Poza orkami - założycielami - mało jest innych ras wśród Torgasów. Zazwyczaj to borowie, lecz zwykle nie dorównują orkom wytrzymałością i tracą szacunek, za co karą jest wygnanie. Torgascy orkowie przez pokolenia wykształcili bowiem najgrubszą skórę ze wszystkich, która czyni ich ciała stalowoszarymi. Ceną za twardość jest jednak szczątkowe, krótkie i cienkie owłosienie. Ich ubiór akcentuje potężną zazwyczaj muskulaturę, a płaszcze dodają majestatu. Bardzo dbają o swój wygląd, są jednak w tym minimalistyczni i konkretni. Ich architektura jest podobnie prosta i zgeometryzowana, przywodząc na myśl monumentalne pomniki. Są mistrzami matematyki i dokładności, mają bowiem obsesję na punkcie doskonałości. Szukają wszędzie ideałów. Ich precyzyjnie rozplanowane miasta są potężne, monumentalne, upstrzone pylonami i obeliskami, rządzone przez rytm i symetrię. Powiewają flagi, kwitnie rzeźbiarstwo. W społeczeństwie nie ma miejsca na nieprofesjonalizm, a wszystkie pomyłki są bardzo surowo karane. Borowie uczą się od nich obliczeń i dyscypliny, również wojaczki. Oprócz tego Torgasi słyną z miłości do logiki, uporządkowania, zaradności, konkretności, bardzo skutecznych rytualistów oraz rzemiosła - stolarstwa, wykonują meble z niebywałą precyzją i stylem. Mają też dobrych taumaturgów - badaczy brył, kształtów, zwykłej i magicznej geometrii.

Historia

Torgasi wywodzą się z południa. Są dobrymi żeglarzami i kiedyś dominowali na morzach, dzięki czemu mogli zasiedlić wiele wysp i zadomowić się wzdłuż wybrzeża. Podczas Wojen o Ziemię brak wewnętrznej integracji oraz rozbicie ich floty przez wodniaków sprawiły, że na kontynencie zostali zmuszeni do odwrotu w Góry Chrzacie, a potem wybici. Nie żywią urazy do zwycięzców, bo szanują dobrych wojowników. Uczą się, szkolą i rozwijają, by przy następnej okazji być zwycięzcami. Ostatnie wydarzenia polityczne oraz Upadek sprawiły jednak, że na wojnę się nie zanosi, a między Toledami i Torgasami zawiązany został długotrwały sojusz. To przyczyniło się do lepszego poznania kultury Torgasów i ocieplenia ich surowego dotychczas wizerunku.

Honor

Funkcjonuje u nich silny topos "Grunta" - szaria idealnego, którego urzeczywistnienie w sobie to zadanie każdego Torgasa. Grunt utożsamiany jest także z bogiem Fanorem, którego czczą ponad innych bogów. Na tej bazie wyrosła ich bardzo patriarchalna, oddana doskonałości, honorowa kultura, która piętnuje każdego, kto popełni chociażby niewielkie faux paux. Święty Kodeks Wojownika został spisany dawno temu pod nazwą Tor'an - i jest to biblia każdego szanującego się Torgasa, dotykająca nie tylko kwestii militarnych, ale także ideowych, etycznych i religijnych.

Co społeczeństwo robi z tymi, którzy pokalali święty kodeks (często wbrew swojej woli, bo zdarzają się sytuacje, kiedy wg Tor'anu nie ma dobrego wyjścia)? Wyrzuca ze wspólnoty. "Splamieni" - bo tak się ich nazywa, opuszczają Dominium Torgasów i wędrują po innych krainach - często zakładając nowe Przyczółki Torgaskie. To główna przyczyna ich ekspansywnej natury. Splamienie można zmyć, ale tylko przenosząc je na kogoś innego (np. w pojedynku, albo innej zagrywce, w wyniku której cierpi honor innej osoby).

Akcenty

• Religia: Fanor zwany Gruntem to ideał dobrego Torgasa, ale nie wyklucza to zabiegania o względy innych bóstw, w razie potrzeby. Torgasi znają całe Koło Czasu, jednak niespecjalnie darzą czcią Strażników Żywiołów. Wyraźnie ceniony jest za to Mystys i Athras, dawcy praw i porządku, bez których nie byłoby ideałów.
• Społeczeństwo: Hierarchia jest klasyczna i jest dla nich wszystkim. Przeciętny Torgas nieustannie myśli o awansowaniu na drabinie społecznej, natomiast ci, który pracują przy najprostszych pracach, także starają się wykonywać swoją robotę jak najlepiej, wierząc, że uda im się awansować i zaistnieć.
• Żywność: Torgasi mają dość dziwny dla innych kultur zwyczaj... hodowli i jedzenia owadów. Dodają je do sałatek czy wypieków, czasem jedzą je same - w panierce lub sosach. Poza tym jedzą dużo mięsa. Co również oburza borów, hodują i zabijają dla mięsa bydło, a im zdrowsze i dorodniejsze, tym lepiej. Piją głównie wodę zabarwianą sokami.
• Technologia i walka: Torgasi są specjalistami od eterologii - magii przestrzeni i kształtów. Dzięki temu potrafią samą przestrzenią swoich miast i siedzib tak kierować eterem, aby mieć niezwykłą siłę, wytrzymałość i wolę ducha, zawsze pełne i zdrowe aury. Technologie te przydają się podczas czynienia rytuałów, natomiast w bezpośredniej walce Torgas korzysta z tradycyjnych broni, choć często wzmocnionych magicznie. Wyjątkowo ceni się topory, zarówno wielkie i ciężkie do walki wręcz, jak i mniejsze, do rzucania. Wynika to z faktu, że aby przebić twardą skórę Torgasa, trzeba użyć naprawdę ciężkiego sprzętu. Dość dobrze sprawdzają się też maczugi, zwłaszcza jeśli są wysadzane kolcami.
• Kultura wyższa: Torgasi odnajdują najwyższe piękno w czystości i minimalizmie. Każdy zbędny detal, każda nadmiarowa kreska zwiększa szansę na to, że będzie postawiona krzywo, czym zaburzy doskonałość. Dlatego sztuka Torgaska jest niezwykle oszczędna w formie, czym nierzadko budzi niezrozumienie borów. Naukowość jest mocno sprzężona z tą ideologią, dlatego idące do obowiązkowej szkoły dzieci poza zdobywaniem cennej wiedzy o świecie i o Podświecie są jednocześnie bardzo mocno indoktrynowane doskonałością.
• Język: szajisz, anduriański. Torgasi zwykli nazywać się w prosty, często ciężki i dobitny sposób (lubią głoski r, b, g, d). Przykłady imion męskich: Grun, Barlok, Sagar, Taran, żeńskie: Gruni, Lori, Bamai (zawsze kończą się na –i).

Typowy Torgas

Jako typowy Torgas nie masz wielkiego poszanowania dla niczego, co słabe i chorowite, chyba że wyraźnie udowodni Ci swoją wyższość. Jesteś małomówny, a każdy Twój czyn ma konkretny cel i jeśli już decydujesz się coś robić – robisz to. W Twoim słowniku nie ma pojęć typu „niepewność” czy „nieśmiałość”. Bronisz swojej dumy, ale nie ślepo – nie reagujesz na każdą zaczepkę, często nie mając ochoty zniżać się do poziomu swojego prowokatora. Na poważnie bierzesz tylko te słowa, które wypowiada ktoś, kogo szanujesz. Bywasz fanatyczny i egoistyczny, nie jesteś też raczej najlepszym negocjatorem.